«Κάντε ησυχία όταν τα παιδιά κοιμούνται, όχι όταν τα σκοτώνουν»

«Κάντε ησυχία όταν τα παιδιά κοιμούνται, όχι όταν τα σκοτώνουν»

Κάποτε θα `ρθουν να σου πουν
πως σε πιστεύουν, σ’ αγαπούν
και πώς σε θένε!
Έχε το νου σου στο παιδί,
κλείσε την πόρτα με κλειδί
ψέματα λένε.
Κάποτε θα `ρθουν γνωστικοί,
λογάδες και γραμματικοί
για να σε πείσουν
Έχε το νου σου στο παιδί
κλείσε την πόρτα με κλειδί,
θα σε πουλήσουν


Ψέματα σου είπαν άνθρωπε. Σε ξεγέλασαν. Σε έπαιξαν. Σε πρόδωσαν. Σε πούλησαν. Σε κουρέλιασαν.
Ποιοι;
Μα ίδια σου η ράτσα άνθρωπε.
Άνθρωποι σαν κι εσένα, άνθρωποι σαν κι εμένα. Άνθρωποι που έχασαν την ψυχή τους σε μια δοσοληψία με το διάβολο.
Θάνατοι παιδιών μετρημένοι κατά εκατοντάδες.
Θάνατοι γονιών μετρημένοι κατά χιλιάδες.
Πού;
Μην σε απασχολεί άνθρωπε.
Είναι μακριά σου. Ακόμα.

Μόνη μάνα λέει η ταυτότητά μου. Με σπίτι, φως, νερό, τηλέφωνο, δουλειά, φαγητό στο τραπέζι και ρούχα ζεστά.
Με αστείες αγκαλιές και προσευχές για αγγέλους – προστάτες λίγο πριν κλείσουν τα μάτια.

Μόνη μάνα λέει η ταυτότητά μου και δεν ξέρω σε ποιον να πω “φοβάμαι” την ώρα που αγκαλιάζω τα παιδιά μου και τους λέω.. να μην φοβούνται.
Γιατί το “ντρέπομαι” το λέω σιωπηλά κάθε μέρα.
Δεν ήξερα πού είναι η ανατολική Γκούτα.
Δεν ήξερα πως εκεί είναι ένας από τους πολλούς τόπους – νεκροταφεία ψυχών.

Και όταν θα `ρθουν οι καιροί
που θα `χει σβήσει το κερί
στην καταιγίδα
Υπερασπίσου το παιδί
γιατί αν γλιτώσει το παιδί
υπάρχει ελπίδα


Αργήσαμε Παύλο.
Δεν το υπερασπιστήκαμε το παιδί ποτέ. Το πουλήσαμε για λίγη γη. Το κουρελιάσαμε για μια ακόμα επίδειξη δύναμης. 
Αργήσαμε σου λέω και είναι αργά για το παιδί. Γιατί πριν σκοτώσουμε εκείνο το παιδί στη Συρία και όπου άλλου, σκοτώσαμε το παιδί μέσα μας. 
Το σκοτώσαμε για να μην μας ενοχλεί με ερωτήσεις χωρίς απάντηση. Για να μην λέει πολλά. Για να μην νιωθει πολλά. Για να κάνει ησυχία, μην ταράξει την γαμημένη τη συνείδησή μας. 
«Κάντε ησυχία όταν τα παιδιά κοιμούνται, όχι όταν τα σκοτώνουν» γράφει ένας τοίχος και η σιωπή πιο εκκωφαντική από ποτέ.
Ούτε καν αυτή τη συγγνώμη που σας χρωστάμε δεν τολμάμε να ψελλίσουμε πια.
Και τώρα ανενόχλητοι κουνάμε το κεφάλι λυπημένα, λίγο πριν γυρίσουμε κανάλι.
Τι να σου πει η Συρία μπροστά στον Άγιο Δομήνικο στο κάτω κάτω..

Σοφία Παπαηλιάδου
Πηγή: loveletters.gr

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Γάτα - προστατεύει εσάς και το σπίτι σας από φαντάσματα και...

Η πεταλούδα που νόμιζε ότι ήταν ακόμη κάμπια: Μια ιστορία...

Οι νευροεπιστήμονες συστήνουν συχνές βόλτες στην παραλία και...