Η ενέργεια των μαλλιών
Αυτές οι πληροφορίες ήταν κρυμμένες από το κοινό από τον πόλεμο του Βιετνάμ.
Ο πολιτισμός μας οδηγεί τους ανθρώπους στο να πιστεύουν πως το στυλ των μαλλιών είναι θέμα προσωπικής προτίμησης και μόδας ή άνεσης και ότι το πώς έχουν τα μαλλιά τους είναι αισθητικό ζήτημα. Ωστόσο στον πόλεμο του Βιετνάμ, μια εντελώς διαφορετική εικόνα αναδύθηκε, μια που προσεκτικά καλύφθηκε και κρύφτηκε από την κοινή θέα.
Στις αρχές τις δεκαετίες του ’90, η Sally (το όνομα αλλάχθηκε για την προστασία της προσωπικής ζωής) παντρεύτηκε έναν ψυχολόγο που δούλευε σε ένα νοσοκομείο. Εργαζόταν με βετεράνους του πολέμου οι οποίοι έπασχαν από διαταραχή μετατραυματικού στρες. Οι περισσότεροι από αυτούς είχαν υπηρετήσει στο Βιετνάμ.
Η Sally είπε: «Θυμάμαι ξεκάθαρα ένα απόγευμα όταν ο σύζυγος μου ήρθε στο διαμέρισμα μας κρατώντας έναν χοντρό επίσημο φάκελο στα χέρια του. Μέσα υπήρχαν εκατοντάδες σελίδες συγκεκριμένων μελετών ανατεθειμένες από την κυβέρνηση. Ήταν σοκαρισμένος από το περιεχόμενο. Αυτό που διάβασε στα έγγραφα άλλαξε εντελώς την ζωή του. Από αυτή τη στιγμή και μετά ο συντηρητικός, μετριοπαθής σύζυγος μου, μάκρυνε τα μαλλιά του και τα γένια του και δεν τα ξανά έκοψε ποτέ. Επιπλέον, το νοσοκομείο τον άφησε να το κάνει και επίσης άλλοι συντηρητικοί συνάδελφοι του ακολούθησαν το παράδειγμα του.
Όταν διάβασα τα έγγραφα, κατάλαβα γιατί. Φαίνεται πως κατά την διάρκεια του πόλεμου στο Βιετνάμ, οι ειδικές δυνάμεις έστειλαν μυστικούς ειδήμονες να αναζητήσουν στα Αμερικάνικα Ινδιάνικα Κρατητήρια για καλούς ανιχνευτές, για σκληρούς νεαρούς άντρες εκπαιδευμένους να κινούνται κρυφά μέσα σε άγονα εδάφη. Έψαχναν συγκεκριμένα για άντρες με εξαιρετικές, σχεδόν υπερφυσικές ικανότητες. Πριν προσεγγιστούν, αυτοί οι προσεκτικά επιλεγμένοι άντρες τεκμηριώθηκαν εκτενώς ως ειδικοί στην ιχνηλασία και στην επιβίωση.
Με τους συνήθεις δελεασμούς που χρησιμοποιήθηκαν για την εγγραφή νέων προσλήψεων, κάποιοι από αυτούς τους Ινδιάνους ανιχνευτές στρατολογήθηκαν. Μόλις κατατάχθηκαν κάτι εκπληκτικό έγινε. Όποιο ταλέντο και ικανότητες κατείχαν μυστηριωδώς εξαφανίστηκε, καθώς ο ένας μετά τον άλλον αποτύγχαναν να αποδώσουν όπως ήταν αναμενόμενο στο πεδίο.
Σοβαρές απώλειες και αποτυχίες απόδοσης οδήγησαν την κυβέρνηση στο να τεστάρει εκτενώς αυτούς τους νεοσύλλεκτους και να τι βρήκε.
Όταν ρωτήθηκαν για την αποτυχία τους να αποδώσουν όπως περίμεναν, οι μεγαλύτεροι απάντησαν πως αφού έκαναν το στρατιωτικό κούρεμα δεν μπορούσαν πλέον να «αισθανθούν» τον εχθρό, δεν είχαν πλέον πρόσβαση στην «έκτη αίσθηση» , δεν μπορούσαν να βασιστούν στην «διαίσθηση» τους, δεν μπορούσαν να «διαβάσουν» τα διακριτικά σημάδια καλά ή να έχουν πρόσβαση σε έξω-αισθητικές πληροφορίες.
Έτσι προσέλαβαν περισσότερους Ινδιάνους ανιχνευτές, και τους άφησαν να κρατήσουν μακριά τα μαλλιά και τους δοκίμασαν σε πολλές περιοχές. Στη συνέχεια ζευγάρωναν δύο άντρες που είχαν λάβει την ίδια βαθμολογία στις δοκιμές. Άφηναν τον έναν να κρατήσει μακριά τα μαλλιά του και κούρευαν τον άλλον. Τότε οι δύο άντρες επαναλάμβαναν τα τεστ.
Κατ΄ επανάληψη οι άντρες με μακριά μαλλιά είχαν υψηλή βαθμολογία. Όπως και κατ’ επανάληψη οι άντρες με κοντά μαλλιά αποτύγχαναν στις δοκιμασίες στις οποίες προηγουμένως είχαν υψηλή βαθμολογία.
Αυτή ήταν μια τυπική δοκιμασία:
Ο νεοσύλλεκτος κοιμόταν στο δάσος. Ένας οπλισμένος «εχθρός» τον πλησίαζε. Ο άντρας με τα μακριά μαλλιά ξυπνούσε από την αίσθηση του κινδύνου και έφευγε πριν ο εχθρός πλησιάσει αρκετά, πριν ακουστεί κάποιος ήχος από αυτόν που πλησίαζε.
Σε μια άλλη εκδοχή αυτής της δοκιμασίας, ο άντρας με τα μακριά μαλλιά αισθανόταν την προσέγγιση και κάπως μάντευε πως ο εχθρός θα επιτεθεί. Ακολουθώντας την «έκτη αίσθηση» του παρέμενε ακίνητος, προσποιούμενος ότι κοιμόταν, αλλά γρήγορα άρπαζε τον αυτόν που του επιτίθονταν και τον «σκότωνε».
Ο ίδιος άντρας αφού πέρασε αυτή και άλλες παρόμοιες δοκιμασίες, τότε κουρευόταν στρατιωτικά και συνεχώς αποτύγχανε σε όλες αυτές τις δοκιμασίες όπως και σε άλλες που προηγουμένως είχε πετύχει.
Οπότε το έγγραφο, πρότεινε πως όλοι Ινδιάνοι ιχνηλάτες θα απαλλάσσονταν από τα στρατιωτικά κουρέματα. Στην πραγματικότητα απαιτούσε οι ιχνηλάτες να έχουν τα μαλλιά τους μακριά.
Σχόλιο:
Το σώμα των θηλαστικών έχει εξελιχθεί εδώ και εκατομμύρια χρόνια. Οι ικανότητες επιβίωσης του ανθρώπου και των ζώων κατά καιρούς φαινόταν σχεδόν υπερφυσικές. Η επιστήμη συνεχώς βρίσκει περισσότερες ανακαλύψεις σχετικά με τις καταπληκτικές ικανότητες του ανθρώπου και των ζώων στο να επιβιώνουν. Κάθε μέρος του σώματος έχει μια υψηλά αισθητική δουλειά να κάνει για την επιβίωση και για την ευεξία του σώματος ως σύνολο. Το σώμα έχει ένα λόγο για το κάθε μέρος του.
Τα μαλλιά είναι μια προέκταση του νευρικού συστήματος. Μπορούν να θεωρηθούν εξωτερικά νεύρα, ένας τύπος εξελιγμένων «αισθήσεων» ή «κεραίες» που μεταφέρουν τεράστια ποσοστά πληροφοριών στο εγκεφαλικό στέλεχος, στο μεταιχμιακό σύστημα και στον νεοφλοιό.
Τα μαλλιά, συμπεριλαμβανομένου και τις τρίχες του προσώπου των αντρών, παρέχουν πολλές πληροφορίες που φτάνουν στον εγκέφαλο και εκπέμπουν ενέργεια, την ηλεκτρομαγνητική ενέργεια που αναδίδεται από τον εγκέφαλο στο εξωτερικό περιβάλλον. Αυτό έχει δειχθεί και σε φωτογραφίες Κίρλιαν όταν ένα άτομο φωτογραφήθηκε με μακριά μαλλιά και έπειτα ξανά με κοντά.
Όταν τα μαλλιά ήταν κοντά το να λαμβάνει και να στέλνει μεταδόσεις, από και προς το περιβάλλον παρεμποδίζονταν πολύ. Τα αποτελέσματα ήταν απαραβίαστα.
Το κόψιμο των μαλλιών είναι ένας παράγοντας που συμβάλλει στην άγνοια των περιβαλλοντικών δυσχερειών στα τοπικά οικοσυστήματα. Επίσης στην απάθεια των κάθε είδους σχέσεων. Συμβάλλει και στην σεξουαλική απογοήτευση.
Συμπέρασμα
Στην αναζήτηση λύσεων για την δυσφορία του κόσμου, είναι ίσως καιρός να σκεφτούμε πως πολλές από τις βασικές μας υποθέσεις για την πραγματικότητα είναι λάθος. Μπορεί ένα μεγάλο μέρος της λύσης να είναι το να κοιτάμε τον εαυτό μας στο πρόσωπο κάθε πρωί στον καθρέφτη.
