Τρώμε για να καταναλώνουμε ενέργεια
ΙΙροκειμε'νου να γίνει κατανοητό το πόοη ενέργεια χρειάζεται να πάρει καθημερινά με την τροφή του ένας άνθρωπος, θα πρέπει να σκεφτούμε το πόση ενέργεια χρειάζεται ο οργανισμός του, το πόση ενέργεια υπάρχει στις τροφές που προσλαμβάνει, το ποσό της ενέργειας που θα χρειαστεί να δαπανήσει ο οργανισμός, προκειμένου να προσλάβει την ενέργεια που υπάρχει μέσα στην τροφή που κατανά λωσε και το ποσό της ενέργειας που χάνεται σε όλες αυτές τις ενεργειακές διαδικασίες, σύμφωνα με χους νόμους της θερμοδυνα μικής. Οι σχέσεις αυτό αποδίδονται με την εξίσωση: [(ενέργεια που υπάρχει μέσα σε μία τροφή) x (την αποδοτικότητα της εξαγω γής της) x (την αποδοτικότητα της χρήσης της) = ενέργεια που είναι διαθέσιμη στον οργανισμό).
Το φαινόμενο αυτό επανεξετάστηκε και επαναεπιβεβαιώθηκε τον Ιούλιο του 1940, όταν μετά από ένα εγκεφαλικό επεισόδιο νο σηλεύτηκε με παράλυτο το μισό της σώμα και σε πλήρη αδυναμία να μετακινηθεί ή να εξυπηρετήσει με κάποιο τρόπο μόνη της τον εαυτό της και τις φυσικε'ς σωματικε'ς της ανάγκες. Αυτή την φορά παρακολουθή θηκε από μία ολόκληρη επιτροπή καθηγη τών ιατρικής, γιατρών και νοσηλευτικού προσωπικού που, ξανά, βρισκόταν συνεχώς δίπλα της σε εικοσιτετράωρη βάση. Και τα αποτελε'σματα αυτής της παρακολούθησης επιβεβαίωσαν το ότι η Therese Neumann ζει χωρίς τροφή και νερό και μόνο με την καθημερινή λήψη της Θείας Κοινωνίας.
Τέλος, η ίδια η Neumann, το 1953 κατέ θεσε ένορκα ενώπιον των εκκλησιαστικών αρχών της Βαυαρίας, στην οποία αφού πε ριέγραφε τα όσα σχετίζονται με την εμφάνι ση και την εκδήλωση του χαρίσματος της αφαγίας σε αυτήν, κατέληγε με τη δήλωση: «Γνωρίζω και είμαι πεπεισμένη ότι ζω με τη χάρη του Θυσιασμένου Σωτήρα μας».
Η Neumann το 1962 και η σωρός της εκτέθηκε σε δημόσιο προσκύνημα. Λίγο πριν την ταφή της, χρειάστηκε να εξεταστεί η σωρός της από τέσσερις γιατρούς καθώς σε αυτήν δεν είχε παρατηρηθεί μέχρι εκεί νη τη στιγμή και τέσσερις μέρες μετά τον φυσικό θάνατο της, κανένα από τα γνωστά νεκρικά σημεία (ακαμψία, ελάττωση της θερμοκρασίας, χαρακτηριστική οσμή, κ.λπ.). Οι γιατροί επιβεβαίωσαν ότι η Neumann δεν ήταν πια ζωντανή, παρά την έλλειψη των σημείων του θανάτου στο νε κρό της σώμα και έτσι έγινε η ταφή της. Σήμερα, υπάρχει αρκετή κινητικότητα για την αγιοποίηση της από την Καθολική Χρι στιανική Εκκλησία.
4. Η περίπτωση του Paramahansa Yogananda Mukunda Lai Ghosh
Ο Paramahansa Yogananda Mukunda Lai Ghosh γεννήθηκε το 1893 στην Gorakhpur και πέθανε το 1952. Το 1946 ο Yogananda εξέδωσε το γνωστό τατο πλέον βιβλίο για την ζωή του με τον τίτλο «Η αυτο βιογραφία ενός Yogi» (Autobiogra phy of a Yogi). To βιβλίο αυτό έχει μεταφραστεί μέχρι σήμερα σε δεκαο κτώ γλώσσες, είναι ακόμα ένα από τα best sellers και θεωρείται ως ένα από τα βιβλία αναφοράς για όσους θέλουν να ασχοληθούν σοβαρά με την Ινδική προσέγγιση της εσω τερικής φιλοσοφίας.
Ανάμεσα στις συναντήσεις και τις συζη τήσεις του Yogananda που περιέχονται στο βιβλίο «Η αυτοβιογραφία ενός Yogi», συ μπεριλαμβάνονται και δύο συναντήσεις του με ανθρώπους που ζούσαν χωρίς τροφή και νερό, δύο περιπτώσεις που ήταν οι πρώτες που έλαβαν ευρύτερη δημοσιότητα και, σε σημαντικό βαθμό, καθόρισαν και καθορί ζουν ακόμα την όλη στάση του κόσμου απέ ναντι στο φαινόμενο αυτών των χαρισματι κών ανθρώπων. Ήταν και οι δύο γυναίκες, αντίστοιχης ηλικίας, που κατά τον Yoganada είχαν έρθει στο κόσμο μας με την αποστολή να μεταδώσουν την γνώση ότι εί ναι δυνατή η ζωή χωρίς τη λήψη τροφής και νερού. Η πρώτη από αυτές τις δύο συ ναντήσεις που περιγράφει ο Yogananda, ήταν με την Ινδή Giri Bala. Η δεύτερη συ νάντηση ήταν με μία χριστιανή γυναίκα που, κατά τον Yogananda, ήταν σε μία προηγούμενη ζωή της η Μαρία η Μαγδαληνή!
Η Giri Bala ήταν 68 χρονών όταν συνα ντήθηκε με τον Yogananda και ζούσε για 56 χρόνια χωρίς τροφή και νερό. Αν και ζούσε μία απλή ζωή σε ένα χωριό της Ινδίας, οι φήμες ήθελαν να έχει μεταφερθεί στο παλά τι του άρχοντα της περιοχής όπου έζησε για αρκετό καιρό υπό αυστηρή παρακολούθη ση, μέχρι να διαπιστωθεί ότι όντως ζούσε αποκλειστικά με ενέργεια που έπαιρνε από το φως. Σύμφωνα τα όσα ο Yogananda λέει ότι του εκμυστηρεύτηκε η ίδια, μετά από ένα καυγά με την πεθερά της έφυγε από το σπίτι και το χωριό της και περιπλανιόταν κλαίγοντας από τα βάθη της καρδιάς της και παρακαλώντας να της παρουσιαστεί ένας Guru που θα την μάθαινε να ζει τρεφό μενη μόνο από το θεϊκό φως. Ξαφνικά υλο ποιήθηκε μπροστά της ένας Guru που της δίδαξε μία ειδική τεχνική της Kriya ya Yoga που απελευθέρωνε το σώμα από την ανάγκη για φυσική τροφή. Από εκείνη την ημέρα και μετά, η Giri Bala σταμάτησε να τρώει τροφή, να πίνει νερό και να ε'χει φυ σικές σωματικές εκκρίσεις. Σύμφωνα με τον Yogananda, της ανατέθηκε η αποστολή να δείξει ότι ο άνθρωπος μπορεί να τραφεί και να ζήσει από το αιώνιο Θεϊκό Φως.
Πηγή
