Στάσου στα πόδια σου. Αγωνίσου. Μη μιζεριάζεις.
Στάσου στα πόδια σου. Αγωνίσου. Μη μιζεριάζεις. Της Χαράς Ντάτση
Πριν λίγο καιρό είχα ένα επαγγελματικό ραντεβού στο κέντρο της Αθήνας. Έβαλα, λοιπόν, τη στολή εργασίας -ξέρετε ταγεράκι, γοβίτσες, πουκάμισο- πήρα λεωφορείο και μετρό για να φτάσω στην ώρα μου.
Η συνάντηση έγινε, όλα κύλησαν καλώς κι εγώ πήρα το δρόμο του γυρισμού. Βγαίνοντας, όμως, απ᾽ το μετρό για να πάω στη στάση του λεωφορείου, διαπιστώνω πως έχει αρχίσει να πέφτει καταρρακτώδης βροχή. Προσπαθώ μάταια να προστατευτώ κάτω από υπόστεγα αλλά η Πανόρμου δε φημίζεται γι᾽ αυτά.
Μέχρι να φτάσω στη στάση του λεωφορείου, έχω γίνει μούσκεμα. Τόσο μούσκεμα που περισσότερο δε γίνεται. Η στάση ήταν γεμάτη από ανθρώπους με ομπρέλες κι εγώ χώνομαι κι αρχίζω να τινάζω τα μαλλιά μου σε μια προσπάθεια να μη στάζει το κεφάλι μου σαν ρυάκι.
Μια γλυκύτατη ηλικιωμένη κυρία με κοιτάζει με ύφος «αχ, κοριτσάκι μου, τι έπαθες!», της ανταποδίδω το βλέμμα και της λέω γελώντας: «ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται».
Για μια σ