Paulo Coelho: Υπάρχουν στιγμές που πρέπει να ρισκάρεις, να κάνεις...
Τα κοινωνεί στους αναγνώστες του με τον πιο λιτό κι απόλυτο τρόπο.
Και κάπως έτσι, οι αλήθειες της ζωής, του ανθρώπινου νου, της ψυχής, γίνονται προσιτές. Γίνονται λέξεις που καρφώνονται στο νου και μένουν εκεί. Κι είναι η ανάγνωσή τους, μια εμπειρία που δε μοιάζει με καμία άλλη.
Άλλος λίγο, άλλος πολύ, έχουμε όλοι μας έρθει σε επαφή με τα έργα του Coelho. Από τη φωτεινή ιστορία του Αλχημιστή, ως την πραγματικότητα της Μπρίντα, καθένας μας ξέρει τι έχει να πάρει από το πνεύμα του δημοφιλούς βραζιλιάνου συγγραφέα.
Παρακάτω, μοιραζόμαστε μαζί σας μερικά αποφθέγματά του που αγγίζουν ψυχή και νου. Τα κάνουν να προβληματιστούν, να συλλογιστούν κι αργά ή γρήγορα να συμφωνήσουν με αλήθειες που είναι τόσο παλιές, όσο κι ο κόσμος μας…
Όποιος αγαπάει περιμένοντας ανταμοιβή χάνει τον καιρό του.
Η αληθινή αγάπη δε συνίσταται στο να προσπαθούμε να διορθώσουμε τους άλλους, αλλά στο να αισθανόμαστε χαρά που τα πράγματα είναι καλύτερα απ’ ότι περιμέναμε.
Είναι ανώφελο να μιλάς γι αγάπη, γιατί η αγάπη έχει τη δική της γλώσσα και μιλάει από μόνη της.
Η αναζήτηση της ευτυχίας είναι προσωπική και δεν υπάρχει πρότυπο για να το μεταφέρεις στους άλλους.
Μια απειλή δεν μπορεί να προκαλέσει τίποτα αν δεν γίνει αποδεκτή.
Ο Θεός κρίνει το δέντρο από τους καρπούς, όχι από τις ρίζες.
Οι πόρτες του παραδείσου θα ήταν ανοιχτές για όσους αποφάσιζαν να μπουν. Ο κόσμος ήταν στα χέρια εκείνων που είχαν το θάρρος να ονειρεύονται και να ζουν τα όνειρά τους.
Όταν αγαπάμε αυτό που κάνουμε, μεταμορφώνουμε τη σκλαβιά σε ελευθερία. Αν δεν μπορούμε να αγαπήσουμε, καλύτερα να σταματήσουμε τα πάντα τώρα.
Οι σημαντικότερες εμπειρίες του ανθρώπου είναι αυτές που τον φέρνουν στα άκρα. Μόνο έτσι μαθαίνουμε, γιατί αυτό απαιτεί όλο μας το θάρρος.
Υπάρχουν στιγμές που πρέπει να ρισκάρεις, να κάνεις πράγματα τρελά.
Πιστεύω πως, αν ψάξεις την αγάπη με θάρρος, αυτή αποκαλύπτει την παρουσία της κι από κει και μετά, παίρνεις περισσότερη αγάπη.
Η ζωή πάντα περιμένει τις κρίσιμες καταστάσεις για να δείξει τη λαμπερή της πλευρά.
Ο έρωτας δε βρίσκεται στον άλλο, είναι μέσα σε μας τους ίδιους, εμείς τον ξυπνάμε. Αλλά για να τον ξυπνήσουμε, χρειαζόμαστε τον άλλο.
Καμιά μέρα δεν είναι όμοια με την άλλη. Κάθε πρωί έχει το ξεχωριστό του θαύμα, τη μαγική στιγμή του, όπου οι γέρικοι κόσμοι καταρρέουν και ξεπροβάλλουν καινούριοι αστερισμοί!
Είμαστε υπεύθυνοι για το σύμπαν επειδή είμαστε το σύμπαν.
Να είσαι σαν την πηγή που ξεχειλίζει και όχι σαν τη γούρνα που έχει πάντα το ίδιο νερό.
Δεν πρέπει να ξεχνάς πως και η επίθεση και η φυγή αποτελούν μέρος της μάχης. Αυτό που δε βοηθάει είναι το να στέκεις παραλυμένος από το φόβο.
Όσοι ποτέ δεν διακινδύνευσαν τίποτα είναι άσσοι στο να διακρίνουν την ήττα των άλλων.
Το πώς θα είμαστε σε μεγάλη ηλικία θα εξαρτηθεί από τον τρόπο με τον οποίο ζήσαμε. Μπορεί να καταλήξουμε σαν πόλη φάντασμα ή σαν γενναιόδωρο δέντρο, που συνεχίζει να είναι σημαντικό ακόμα κι όταν δεν μπορεί πια να στέκεται όρθιο. Όσο πιο πολύ πλησιάζουμε το Θεό μέσα από την πίστη, τόσο πιο απλός γίνεται. Και όσο πιο απλός, τόσο πιο ισχυρή είναι η παρουσία του.
Της Στεύης Τσούτση
