Η πεταλούδα που νόμιζε ότι ήταν ακόμη κάμπια: Μια ιστορία...
Πριν καιρό, μια μικρή κάμπια γεννήθηκε. Με δυσκολία σερνόταν στο έδαφος από το ένα μέρος στο άλλος. Μέχρι που μια μέρα κουράστηκε και αποφάσισε να σκαρφαλώσει σε ένα δέντρο. Αλλά όχι σε οποιοδήποτε δέντρο, επέλεξε να σκαρφαλώσει σε ένα με μεγάλο κορμό και δροσερά φύλλα. Ένα δέντρο που υπήρχε εδώ και πολύ καιρό.
«Σε ότι αντιστέκεσαι, αυτό επιμένει». –Καρλ Γιούνγκ
Η κάμπια σκαρφάλωνε και σκαρφάλωνε, αλλά γλίστρησε, έπεσε και δεν μπορούσε να συνεχίσει. Όμως, συνέχισε να προχωρά και σιγά-σιγά κατάφερε να σκαρφαλώσει.
Πήγε σε ένα κλαδί από όπου μπορούσε να δει όλη την κοιλάδα. Το θέαμα ήταν υπέροχο. Μπορούσε να δει άλλα ζώα, τον μπλε ουρανό με τα βαμβακερά σύννεφα και στον ορίζοντα την θάλασσα βαμμένη με έντονο μπλε. Από αυτό το κλαδί η κάμπια ανέπνεε γαλήνια.
Κάθισε εκεί, παρατηρώντας τον κόσμο γύρω της και ένιωσε πως η ζωή ήταν πολύ όμορφη για να μην μεταμορφωθεί μαζί της. Ενώ η κάμπια ήταν κουρασμένη και ταυτόχρονα ευγνώμον για την ζωή της ως κάμπια, ήξερε πως είχε έρθει η στιγμή που έπρεπε να γίνει κάτι άλλο.
«Το σπουδαιότερο δώρο που έχεις είναι η μεταμόρφωση του εαυτού σου.» -Lao Tzu
Η ιστορία μεταμόρφωσης από κάμπια σε πεταλούδα
Η κάμπια κοιμήθηκε, νιώθοντας γαλήνη σκεπτόμενη πως το πεπρωμένο της ήταν να είναι κάτι παραπάνω από μια κάμπια. Κοιμόταν, ενώ χρυσαλλίδες φύτρωναν γύρω της, ένα κέλυφος που κράτησε την γαλήνη αρκετά ώστε να γίνει μια άλλη οντότητα.
Όταν ξύπνησε ένιωσε παγιδευμένη στο βαρύ κέλυφος που δεν την άφηνε να κουνηθεί. Αισθανόταν ότι κάτι περίεργο είχε φυτρώσει στην πλάτη της. Με προσπάθεια, κούνησε αυτά που έμοιαζαν με μεγάλα μπλε φτερά και το κέλυφος έσπασε.
Δεν ήταν πλέον κάμπια, ήταν μια μπλε πεταλούδα. Ωστόσο ήταν κάμπια για τόσο καιρό που δεν συνειδητοποίησε πως δεν ήταν πλέον.
Η μπλε πεταλούδα σύρθηκε στο δέντρο με τα μικρά πόδια της παρόλο που είχε φτερά. Κουβαλούσε το βάρος των μεγάλων φτερών, ένα βάρος που κατανάλωνε την δύναμη της.
Η πεταλούδα κινούνταν με τα πόδια της όπως έκανε πάντα πιστεύοντας ότι ήταν κάμπια και θα συνέχιζε να ζει έτσι. Αλλά τα φτερά δεν της επέτρεπαν να κινηθεί στο έδαφος με τόση ευκινησία όσο πριν.
«Αυτό που η κάμπια αποκαλεί τέλος, οι υπόλοιποι το λένε πεταλούδα». -Lao Tzu
Το βάρος των φτερών
Η πεταλούδα που νόμιζε ότι ήταν ακόμα κάμπια δεν καταλάβαινε γιατί η ζωή της είχε γίνει τόσο δύσκολη. Κουρασμένη από το βάρος των φτερών της, αποφάσισε να επιστρέψει το κλαδί όπου είχε μεταμορφωθεί. Αυτή τη φορά, το να σκαρφαλώσει στο δέντρο ήταν αδύνατο.
Μια ριπή ανέμου ή οποιαδήποτε απροσδόκητη εμφάνιση την έσπρωχνε πίσω. Η πεταλούδα που νόμιζε ότι ήταν κάμπια έκατσε ανίκητη και κοίταξε το ψηλό κλαδί που της φαινόταν τόσο μακριά. Τότε άρχισε να κλαίει απεγνωσμένη.
Ακούγοντας το κλάμα μια όμορφη, σοφή, λευκή πεταλούδα πλησίασε. Κούρνιασε σε ένα λουλούδι ενώ κοίταζε την μπλε χωρίς να λέει τίποτα. Όταν το κλάμα της μπλε πεταλούδας κόπασε, η λευκή ρώτησε:
«Τι συνέβη;»
«Δεν μπορώ να σκαρφαλώσω σε αυτό το κλαδί. Και πριν ήταν δύσκολο, αλλά μπορούσα να το κάνω.»
«Τότε αν δεν μπορείς να σκαρφαλώσεις... Ίσως μπορείς να πετάξεις.»
Η μπλε πεταλούδα που νόμιζε ότι ήταν ακόμα κάμπια κοίταξε περίεργα την λευκή και μετά τον εαυτό της. Είδε τα μεγάλα βαριά φτερά της. Όπως τη μέρα που βγήκε από το κέλυφος τα κούνησε με δυσκολία και τα άνοιξε.
Ήταν τόσο μεγάλα και όμορφα. Ένα μπλε χρώμα τόσο έντονο που την φόβισε και γρήγορα τα έκλεισε.
«Κουράζεις τα πόδια σου και δεν χρησιμοποιείς τα φτερά σου» είπε η λευκή πεταλούδα ανοίγοντας τα και πετώντας κομψά.
Η πτήση
Η μπλε πεταλούδα παρακολουθούσε έκθαμβη κάθε κίνηση της λευκής και σκέφτηκε τα λόγια της. Εκείνη τη στιγμή κατανόησε ότι δεν ήταν πλέον κάμπια, πως ίσως τα βαριά φτερά ήταν χρήσιμα.
Η μπλε πεταλούδα άνοιξε τα φτερά της ξανά και αυτή τη φορά τα κράτησε ανοιχτά. Έκλεισε τα μάτια της και ένιωσε τον άνεμο να την χαϊδεύει. Ένιωσε πως αυτά τα φτερά ήταν κομμάτι της, δεν ήταν πλέον κάμπια κι επομένως δεν μπορούσε να συνεχίσει να ζει έτσι. Να σέρνεται στο έδαφος.
Τότε ανοίγοντας τα φτερά της όλο και πιο πολύ γινόταν περισσότερο μια όμορφη πεταλούδα παρά κάμπια. Παρατηρούσε το όμορφο σχεδόν μαγικό μπλε των φτερών της. Γρήγορα, συνειδητοποίησε ότι πετούσε, αργά προς το κλαδί.
Το πέταγμα ήταν πολύ πιο εύκολο από το να σέρνει τα πόδια της παρόλο που έπρεπε να τελειοποιήσει την τεχνική της. Ανακάλυψε πως ο φόβος της πτήσης δεν της επέτρεψε να αποδεχθεί αυτό που ήταν, μια κάμπια που μεταμορφώθηκε σε μπλε πεταλούδα.
Αυτό το παραμύθι μεταμόρφωσης είναι η ιστορία από μια πεταλούδα που νόμιζε ότι ήταν ακόμη κάμπια. Είναι η ιστορία της όμορφης μπλε πεταλούδας, με δυνατά φτερά, που μπόρεσε να πετάξει ενάντια στο ρεύμα, στις καταιγίδες και στους δυνατούς ανέμους.
Η πεταλούδα είχε μεγάλα, όμορφα φτερά. Ένα μπλε με πολλές αποχρώσεις, από το γαλάζιο του ουρανού μέχρι το βαθύ μπλε του ωκεανού. Αλλά δεν το ήξερε καν.
«Υπάρχουν αποφάσεις που αλλάζουν την ζωή και ζωή που αλλάζει τις αποφάσεις». -Clara Molina
Το μάθημα από το παραμύθι της μεταμόρφωσης της πεταλούδας
Η αλλαγή από κάμπια σε πεταλούδα είναι μια από τις πιο συνηθισμένες μεταφορές για το σθένος. Οι πεταλούδες είναι σύμβολο μεταμόρφωσης και ταυτόχρονα σύμβολο ευθραυστότητας και μεγαλείου. Γι αυτό είναι και η πρωταγωνίστρια της ιστορίας.
Αυτό το παραμύθι μας υπενθυμίζει ότι ζούμε σε ένα μεταβαλλόμενο, δυναμικό κόσμο συνεχούς εξέλιξης και πως είμαστε μέρος του. Αλλά μερικές φορές, αν και έχουμε μεταμορφωθεί και έχουμε την δύναμη να αλλάξουμε, δεν το αποδεχόμαστε για οποιοδήποτε λόγο: ίσως από φόβο, ντροπή, ενοχή…
«Είναι αδύνατο να είμαστε πάντα το ίδιο άτομο επειδή ζούμε». -Eloy Moreno
Σε αυτή την περίπτωση, μια όμορφη μπλε πεταλούδα δεν αποδέχθηκε ότι δεν ήταν πλέον κάμπια και επομένως δεν μπορούσε να ζήσει σαν να ήταν. Ένα μέρος της ήθελε να αλλάξει αλλά ένα άλλο φοβόταν την αλλαγή, προσπαθούσε να στηριχτεί στο παρελθόν και να συνεχίσει να ζει με τον ίδιο τρόπο, όπως πριν αλλάξει.
Χρειάστηκε λίγο χρόνο για να αποδεχθεί και να ανακαλύψει για ποιο λόγο είχε φτερά και πως μπορούσε να ζήσει από εδώ και στο εξής. Γι αυτό, επίσης χρειάστηκε λίγη βοήθεια. Κάποιες φορές οι άλλοι βλέπουν την δύναμη σου περισσότερο από εσένα.
