Έχετε κουραστεί από το να είστε ένα «σφουγγάρι αρνητικότητας»;...
Και όσο και αν έχουμε την δύναμη να επηρεάσουμε τον κόσμο γύρω μας με την ενέργεια μας, κάποιες φορές φαινομενικά χάνουμε αυτή την ικανότητα επειδή η δόνηση μας χαμηλώνει και αποδυναμώνεται από τις πηγές που μας περιβάλλουν.
Σε αυτό το χαμηλότερο επίπεδο, γινόμαστε «αρνητικά σφουγγάρια». Ο καθένας ψάχνει κάπου να εγκαταλείψει την αρνητικότητα του επειδή είναι δύσκολο να την αντιμετωπίσει. Και μόλις γίνετε αυτός που δέχεται την εγκαταλελειμμένη αρνητικότητα… λοιπόν δεν έχω να πω πολλά γι αυτό- γνωρίζετε καλά τι συμβαίνει.
Η λυπητερή αλήθεια είναι πως συχνά επιλέγουμε να χαμηλώσουμε την ενέργεια μας για λανθασμένο σκοπό. Δεν μιλώ σχετικά με το να στρεφόμαστε ενάντια στην εσωτερική μας καλοσύνη ( αυτό είναι αυτονόητο). Μιλώ σχετικά με την καταστροφή της ασπίδας μας λόγω της καλοσύνης.
Αν και είναι πάντα σημαντικό να χαμηλώνετε την ασπίδα σας όταν θέλετε να έρθετε σε επαφή με τους ανθρώπους, συχνά, πηγαίνουμε ένα βήμα παραπέρα, συμβιβάζοντας την ενέργεια μας, καταλήγοντας να είμαστε μπερδεμένοι σε ενεργειακό επίπεδο.
Οπότε, πως ξέρετε ποιο είναι αυτό το βήμα και πώς να ανακτήσετε την δόνηση σας.
1. Αποφύγετε την επαφή με ανθρώπους μέσω αρνητικών συναισθημάτων
Μοιάζει να είναι ένα αναπόφευκτο σενάριο: ένας φίλος σας είναι λυπημένος και ταιριάζετε τα συναισθήματα σας για να συνδεθείτε- για να τον παρηγορήσετε και να του κρατήσετε συντροφιά. Με αυτόν τον τρόπο φέρνουμε την δόνηση μας στο ίδιο επίπεδο με την δική του ώστε να βρίσκονται στο ίδιο μήκος κύματος και επίσης χαμηλώνουμε την ενέργεια μας.
Κάποιοι ίσως συμφωνήσουν πως αυτό είναι φυσιολογικό και αναμενόμενο από αυτούς που είναι κοντά μας. Εν τούτοις θα συμφωνήσω ενάντια αυτού. Είναι αλήθεια πως στην μιζέρια αρέσει η συντροφιά αλλά αυτού του είδους συντροφιά δεν βοηθά κανέναν.
Αν πραγματικά νοιάζεστε γι αυτό το πρόσωπο, θα πρέπει να του προσφέρετε μια υψηλότερη δόνηση ώστε να μπορέσει να ξεφύγει από αυτό το χαμηλό επίπεδο. Με αυτόν τον τρόπο, όχι μόνο τον βοηθάτε αλλά επίσης βοηθάτε και τον εαυτό σας αφού δεν παραδίνεστε στην αρνητικότητα. Εν τέλει, πως μπορείτε να βοηθήσετε κάποιον αν αρχίσετε κι εσείς να υποφέρετε λόγω του ίδιου προβλήματος;
2. Κάποια πράγματα δεν είναι δική σας ευθύνη- και δε θα έπρεπε να είναι
Όλοι αντιμετωπίζουμε προκλήσεις που τίθενται ώστε να ωριμάσουμε. Αυτές οι προκλήσεις συχνά έχουν ένα αρνητικό συναίσθημα και σχεδόν ότι είναι αδύνατο να τις χειριστούμε. Ωστόσο, το χειρότερο που μπορείτε να κάνετε είναι να αναλάβετε την ευθύνη.
Συχνά νιώθουμε πως υποτίθεται ότι πρέπει να λύνουμε τα προβλήματα των άλλων απλώς επειδή παραπονιούνται σχετικά με το πόσο τους δυσκολεύουν. Άλλες φορές, όταν μας ζητείται βοήθεια, αποφασίζουμε να κάνουμε ένα βήμα παραπέρα και αρχίζουμε να κάνουμε τα πράγματα που υποτίθεται ότι αυτοί πρέπει και μπορούν να κάνουν.
Ωστόσο, δε θα πρέπει να ξεχνάτε πως όλοι έχουμε τα προβλήματα μας και είμαστε υπεύθυνοι γι αυτά και όχι τόσο για των άλλων. Το να δίνουμε βοήθεια δε σημαίνει να προσπαθούμε να βρούμε απαραίτητα μια λύση για τους άλλους, επειδή είμαστε ήδη απασχολημένοι με τα δικά μας.
Ανεξάρτητα από το πόσο έτοιμοι νιώθετε να το κάνετε, δεν κάνετε καλό στο άλλο άτομο επειδή δε θα μάθει κάτι από αυτή την πρόκληση- δε θα ωριμάσει. Η καλύτερη επιλογή είναι να τον ενθαρρύνετε να χρησιμοποιήσει την γνώση και δύναμη του και να αντιμετωπίσει την πρόκληση επειδή είναι πολύ πιο έτοιμος από όσο φαντάζεστε.
Κανένας δεν χρειάζεται κάποιον άλλον να του λύνει τα προβλήματα. Απλώς χρειαζόμαστε μια μικρή ώθηση και λίγη ενθάρρυνση.
3. Αντικαθιστάτε την συμπόνια με ευσπλαχνία
Η ευσπλαχνία είναι δηλητήριο. Πολλοί λένε πως έχω ψυχρή καρδιά όταν το λέω αυτό, παρόλο που ξέρουν πόση αγάπη έχω γι αυτόν τον κόσμο. Και γιατί δηλητήριο; Επειδή δεν οδηγεί πουθενά αλλά στην χειρότερη κατεύθυνση.
Η ευσπλαχνία σημαίνει πως λυπάστε για τον αγώνα κάποιου και όταν τον λυπάστε σημαίνει πως δεν πιστεύετε ότι είναι ικανός να αντιμετωπίσει την πρόκληση. Γιατί να το πιστέψετε αυτό; Η ικανότητα μας να αντιμετωπίζουμε και τις πιο δύσκολες καταστάσεις είναι κάτι με το οποίο γεννιόμαστε.
Οπότε, γιατί υποτιμάτε αυτό το άτομο με το να τον λυπάστε; Η συμπόνια είναι μια πιο εξελιγμένη προσέγγιση που σας αφήνει να καταλάβετε το πρόβλημα του, να αποδεχθείτε την θέση του και να του δώσετε την δύναμη (αν μπορείτε) για να ξεπεράσει τα εμπόδια.
Χρειάζεται να έχετε περισσότερη εμπιστοσύνη στους ανθρώπους που αγαπάτε- χρειάζεται να εμπιστευθείτε την ικανότητα του, αυτό απαιτεί μια μικρή σπίθα αγάπης και κατανόησης. Η συμπόνια είναι η δύναμη που προωθεί την ωριμότητα και το δέσιμο- η ευσπλαχνία είναι μια δύναμη που καταστρέφει το άτομο πριν του δοθεί ευκαιρία να παλέψει.
4. Μην είστε τόσο σίγουροι ότι τα ξέρετε όλα
Η ζωή ενός ατόμου είναι περίπλοκο πράγμα που δεν μπορείτε πιθανώς να φανταστείτε όλα όσα φτιάχνουν αυτή την πολυπλοκότητα. Τέτοια είναι οι καταστάσεις της ζωής, στις οποίες ο καθένας έχει την δική του έξυπνη γνώμη-μέχρι να αντιμετωπίσει και αυτός μια.
Δεν έχω ρωτήσει ποτέ την γνώμη κάποιου άλλου για πράγματα που συμβαίνουν σε εμένα. Ξέρετε γιατί; Χρειάζεται κάτι παραπάνω από λόγια για να εξηγήσω όλα όσα είναι μέρος του προβλήματος και δεν βλέπω γιατί αυτό θα διέφερε σε εσένα ή σε κάποιο άλλο άτομο.
Και ανεξάρτητα από το πόσο γνωρίζετε το πρόβλημα κάποιου, πάντα θα ξέρει κάτι παραπάνω. Που σημαίνει, ανεξάρτητα από το πόσο καλή είναι η συμβουλή σας, ανεξάρτητα από το πόσα περισσότερα νομίζετε ότι ξέρετε- η συμβουλή σας πιθανώς ένα αδιέξοδο για τον άλλον.
Γιατί αδιέξοδο; Επειδή δεν έπραξε με τον τρόπο που ήθελε και σας άκουσε. Το να είστε αληθινός με τον εαυτό σας και με την φύση σας είναι το πιο σημαντικό πράγμα. Κάθε λάθος που έχω κάνει εξαιτίας μιας απόφασης μου είναι πολύ καλύτερο από τα φαινομενικά «καλύτερα πράγματα» που έχω κάνει υπό τις οδηγίες κάποιου άλλου.
Οπότε, όχι, δεν μπορείτε να ξέρετε καλύτερα. Επιτρέψτε στο άτομο να πράξει όπως θα έκανε από την φύση του.
5. Ποτέ μην παίρνετε το μέρος κάποιου
Συχνά οι άνθρωποι που ξέρουμε βρίσκονται σε καβγάδες και μπλέκουν κι εμάς στη μέση κάνοντας μας να επιλέξουμε μεριά. Προσπαθούν να πετύχουν την αριθμητική κυριαρχία και δεν νοιάζονται πραγματικά για την γνώμη σας, κάτι που είναι αισθητό.
Στα περισσότερα σενάρια, απλώς θέλετε να είστε αντικειμενικοί και λογικοί έτσι ώστε να βοηθήσετε τους φίλους σας να ξεπεράσουν τα προβλήματα επικοινωνίας και να τα βρουν.
Ωστόσο, με την προκατάληψη, την πίεση και με το ότι νομίζουμε πως τα ξέρουμε όλα βρισκόμαστε στη μέση και βομβαρδιζόμαστε από δύο συγκρουόμενες πηγές αρνητικότητας. Εν τέλει, δεν βοηθάτε με κάποιον τρόπο και καταλήγετε να νιώθετε εξαντλημένοι και ένοχοι που πήρατε μέρος εξ αρχής.
Και πραγματικά, γιατί θα πρέπει να υπερασπίζετε κάποιον σε ένα πρόβλημα που δεν είναι δικό σας; αντί να επιλέξτε μια μεριά της ιστορίας, θα πρέπει να αποδεχθείτε πως οι άνθρωποι πρέπει να λύνουν τις διαφορές τους χωρίς την παρέμβαση σας.
6. Ποτέ να μην είστε αυτός που ευχαριστεί τους άλλους (και αν είστε, ξεκινήστε να λέτε όχι)
Δεν έχω ακόμη μάθει να λέω όχι σε κάποιες καταστάσεις, αφού όλα τα άτομα με ενσυναίσθηση έχουν το γονίδιο του να ευχαριστούν τους άλλους, κάτι που τους καταστρέφει. Αλλά αλήθεια, το να βάζετε τους άλλους πάνω από εσάς ίσως σας κάνει να νιώθετε ανιδιοτελείς και ότι ανταμείβεστε, παρόλο που στην πραγματικότητα είναι γελοίο- και οι άλλοι το γνωρίζουν συνήθως.
Αν ο καθένας έπραττε με αυτόν τον τρόπο, θα ζούσαμε σε μια ουτοπία υποθέτω. Η αλήθεια ωστόσο είναι πως αυτό είναι αδύνατο επειδή απλώς είμαστε εμείς, όχι κάποιος άλλος- που σημαίνει χρειάζεται να ξεκινάμε από τον εαυτό μας.
Το να βάζετε τους άλλους πάνω από τον εαυτό σας και να ξοδεύετε την ενέργεια σας έτσι είναι μια αυτό-προδοσία που οι άλλοι δε θα εκτιμήσουν, ανεξάρτητα από το πόσο ελπίζετε ότι θα εκτιμηθείτε γι αυτό.
Μια καλύτερη επιλογή είναι να αναρωτηθείτε: «Μπορεί ο άλλος να το κάνει μόνος του;», «Πρέπει να κάνω κάτι για την ζωή μου πρώτα;», «Ακόμα και οι μητέρες δεν δένονται με κάθε ιδέα και επιθυμία των παιδιών τους, σωστά; Γιατί εγώ;»
7. Να κοιτάτε την δουλειά σας
Είναι ο αιώνιος πόνος μας να μαθαίνουμε τι νομίζουν οι άλλοι για εμάς. Πολλοί ξεκινούν να περιστρέφουν την ζωή τους γύρω από τις σκέψεις και απόψεις των άλλων. Αλήθεια, είναι λυπηρό και άρρωστο.
Έχω την φήμη του «ψυχρού», «συγκρατημένου», και «αλαζονικού» επειδή κρατώ υγιή απόσταση και δεν επιτρέπω στους άλλους να καταβροχθίσουν την δύναμη και προσωπικότητα της ζωής μου. Και ξέρετε κάτι; Δεν με νοιάζει και πολύ. Στην πραγματικότητα χαίρομαι.
Όλοι με ξέρουν γι αυτό που είμαι και δεν σκέφτομαι ποτέ δύο φορές πριν πω τα πράγματα που εννοώ και υπερασπίζομαι τον εαυτό μου επειδή δεν περιμένω κανέναν άλλον να το κάνει αυτό για μένα.
Ξέρω πως έχω μια απεριόριστη πηγή αγάπης γι αυτόν τον κόσμο- αλλά κάποιες φορές η δηκτικότητα δεν μπορεί να ανταμειφθεί με καλοσύνη;. Αν είναι χαριτωμένη, υποθέτω.
Το πιο σημαντικό πράγμα είναι πως δεν μπορείτε να ορίσετε την ζωή σας με βάση την γνώμη και τη σκέψη των άλλων. Σε αυτούς που τους αρέσει να σας κρίνουν γι αυτό που είστε μπορούν να το κάνουν ελεύθερα και μπορείτε ελεύθερα να μην σας νοιάζει καθόλου επειδή στο τέλος: είστε αυτό που είστε και δε θα αλλάξετε τον εαυτό σας για την γνώμη των άλλων.
Ανακτήστε την ταυτότητα σας, επειδή αν την χάσετε, κανένας δε θα την βρει και θα σας στην φέρει πίσω. Έτσι, ανακτάτε την ενέργεια σας. Να σέβεστε τον εαυτό σας και τους γύρω σας αλλά να ξέρετε τα όρια σας.
