Ίντιθ Γουόρτον | Πραγματική μοναξιά είναι να ζεις ανάμεσα σε...
7 αποφθέγματα & το αριστούργημα, Τα χρόνια της αθωότητας, της πρώτης συγγραφέως που της απονεμήθηκε βραβείο Πούλιτζερ. Γεννήθηκε στις 24/1/1862.
Ίντιθ Γουόρτον. H πρώτη συγγραφέας που της απονεμήθηκε βραβείο Πούλιτζερ.
Γεννήθηκε το 1862 από πλούσια οικογένεια της Νέας Υόρκης. Το 1885 παντρεύτηκε τον `Εντουαρντ Pόμπινς Γουόρτον, τραπεζίτη από τη Βοστόνη. Έμειναν στη Γαλλία το 1907, αλλά οδηγήθηκαν στο χωρισμό το 1913, εξαιτίας των ψυχολογικών προβλημάτων του `Εντουαρντ και προσπάθειας της Ίντιθ να συνδυάσει τα καθήκοντα της συζύγου με τις φιλοδοξίες της συγγραφέως. Μετά το διαζύγιό της, η Ίντιθ συνέχισε να ζει στη Γαλλία μέχρι το τέλος της. Στο λογοτεχνικό σαλόνι της σύχναζαν διάφοροι συγγραφείς, ανάμεσά τους ο Χένρι Τζέιμς, με τον οποίο ήταν στενοί φίλοι και ο Γουόλτερ Μπέρι. Μεταξύ των έργων της συμπεριλαμβάνονται "Το σπίτι της ευθυμίας", "Μαντάμ ντε Τρέιμ", "Χαμένες ψυχές και άλλα διηγήματα", "Οι αντίζηλες". `Έγραφε το τελευταίο της μυθιστόρημα :"Οι κουρσάροι", όταν έφυγε από τη ζωή στις 11 Αυγούστου 1937.
Το σημαντικότερο έργο της είναι : "Τα χρόνια της αθωότητας". Πρόκειται για το δωδέκατο βιβλίο της και θεωρείται όχι μόνο το σημαντικότερο μυθιστόρημά της αλλά κι ένα από τα σπουδαιότερα μυθιστορήματα του 20ού αιώνα. Δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά σε τέσσερις συνέχειες στο περιοδικό Pictorial Review. Όταν πια εκδόθηκε, ήταν εκείνο που χάρισε στην Αμερικανίδα συγγραφέα του, το 1921, το βραβείο Πούλιτζερ.
Μέσω του έργου της, άσκησε αυστηρότατη κριτική στα υποκριτικά κοινωνικά ήθη. Στα Χρόνια της αθωότητας, δημιουργεί μια συγκινητική ερωτική ιστορία ανάμεσα σε έναν νεαρό φέρελπι δικηγόρο, τον Νιούλαντ Άρτσερ και μια ευαίσθητη, καλλιεργημένη γυναίκα που επιστρέφει από την Ευρώπη στην Αμερική δραπετεύοντας από έναν δύσκολο γάμο, την κόμησσα Ολένσκα. Ένας άνθρωπος αυθεντικός κι αντισυμβατικός που διεκδικεί το δικαίωμά της εκφράζει ελεύθερα τη γνώμη της και να θέλει να είναι ευτυχισμένη. Ωστόσο, μια ανεξάρτητη γυναίκα, εκτός γάμου, δεν είναι εύκολο να γίνει αποδεκτή αφού παρεκκλίνει από το σύνηθες πρότυπο.
Το συγκεκριμένο βιβλίο που αγαπήθηκε από εκατομμύρια αναγνώστες σε όλον τον κόσμο, μεταφέρθηκε το 1993 στον κινηματογράφο από τον Μάρτιν Σκορσέζε, στην ομότιτλη ταινία με πρωταγωνιστές τους Ντάνιελ Ντέι-Λιούις, Μισέλ Πφάιφερ και Γουινόνα Ράιντερ.
Ακολουθούν αποφθέγματα από τα έργα της....
- Δεν μπορεί κανείς μας να κόψει το διάβασμα - είναι ύπουλο σαν βίτσιο και βαρετό σαν αρετή - Η Λυδία Λίθος
- Τίποτα δεν συγκρίνεται με έναν καλό διάλογο. Ο αέρας των ιδεών είναι ο μόνος αέρας που αξίζει να αναπνέει κανείς - Τα Χρόνια της Αθωότητας
- Πραγματική μοναξιά είναι να ζεις ανάμεσα σε όλους αυτούς τους ανθρώπους, που το μόνο που θέλουν από σένα είναι να προσποιείσαι. - Τα Χρόνια της Αθωότητας
- Ζούμε μέσα στις ψυχές μας σαν σε αχαρτογράφητη περιοχή όπου έχουμε καθαρίσει μερικά στρέμματα για να κατοικήσουμε - Η Λυδία Λίθος
- Σε όλους μας αρέσει οι παλιανθρωπιές μας να έχουν ένα ωραίο περιτύλιγμα, μια δικαιολογία - Η Λυδία Λίθος
- Ο έρωτας χάνεται σαν το πέρασμα του πλοίου από τα κύματα - Η Λυδία Λίθος
- Μόνο το γεγονός ότι αγνοούμε πόσο καλά μας ξέρουν οι οικείοι μας, μας επιτρέπει να συμβιώσουμε μαζί τους - Η Λυδία Λίθος
